Met regelmaat komt het voor dat mensen klagen over het gevoel alsof er ‘iets’ in de keel zit, wat niet kan worden weggeslikt. Een brok in de keel. Meestal gaat het hierbij om een onschuldig probleem. Een brokgevoel in de keel komt vaak voor. Veel mensen maken zich hier ongerust over, maar over het algemeen is het een onschuldig probleem. Het brok- of globusgevoel is meestal gelokaliseerd in het strottenhoofd. Je bent daardoor geneigd om te gaan schrapen of extra te slikken. Door het schrapen en vaak slikken worden en blijven bepaalde keel- en halsspieren teveeel aangespannen. dit kan tot gevolg hebben dat je een brok in de keel voelt.
Soms gaat het globusgevoel gepaard met een gevoel van veel slijm in de keel of het gevoel aslof er een graatje in de keel zit. Ook is het mogelijk dat de keel wat pijnlijk of branderig aanvoelt. Opvallend bij dit onschuldige brokgevoel is dat de klachten meestal niet worden waargenomen bij eten en drinken, maar hoofdzakelijk bij het slikken van speeksel gedurende de dag.
Als er wel een lichamelijke aandoening is , dan wordt de brok in de keel vooral waargenomen tijdens het eten. Men heeft dan moeite met de passage van voedsel. Soms klinkt de stem dan ook schor of hees. In dat geval is het belangrijk om de huisarts te raadplegen.
Oorzaak
Het globus- of brokgevoel ontstaat vaak in een periode van veel stress, spanningen en bij onverwerkte emoties. De angst voor een ernstige ziekte zal het globusgevoel vaak versterken. Vaak verdwijnt de klacht geleidelijk nadat je bent gerustgesteld door een arts of gespecialiseerd therapeut.
Logopedie
Een logopedist met specifieke ervaring kan met gerichte technieken de spieren in het hoofd/halsgebied behandelen, waardoor de spanning afneemt. Daarnaast krijg je adviezen en oefeningen om zelf de keel- en halsspieren te leren ontspannen.
Wanneer het brokgevoel samengaat met stemklachten kan de logopedist hulp bieden door een goede stemtechniek aan te leren. Belangrijke aspecten in de therapie zijn ademhaling, een ontspannen stemgebruik en lichaamshouding.
Bron: NVLF
